De vriendelijke reus ( door Marlies)

Er was eens een man. Die man had geen huis. Hij bouwde een kleine flat. Ook voor andere mensen. Die mochten er ook in wonen. Maar omdat de man niet zo rijk was, was de flat niet van een goede kwaliteit.  Dus alle kamers met stroom en elektriciteit en gas vielen om de twee uur een dagje uit. Toen kwam hij een reus tegen en de reus was zo aardig dat hij een stroom- gas- en- elektriciteit knop maakte aan de zijkant van de flat. Nu viel de stroom of het gas of de elektriciteit nooit meer uit.

De lichtknop ( door Dion)

Vroeger bestonden er reuzen, die waren suuuuuupergroot! Reuzen hadden natuurlijk ook een huis nodig, ze hadden ook een huis maar die waren dan nog groter dan die reuzen. Toen hadden ze een lichtknop gemaakt die was ook supergroot, hij bestaat nog steeds (soort van  want hij is wel nagemaakt) .

Duiken ( door Pepijn)

Roy en zijn vader gaan duiken en gaan op zoek naar zeepaardjes.

Maar andere dieren vinden ze ook leuk om te bekijken.

Onderweg naar Egypte gaat er een alarm af in het vliegtuig Dus er kwamen allemaal stewardessen parachutes en duikpakken uitdelen En liet iedereen door de nood deur naar buiten springen, en eenmaal beneden doet iedereen zijn duikpak om en verzamelt bij elkaar.

Er wordt gebeld naar het vliegveld en wordt gevraagd om heli's met veel

De roggen ( door Meie)

Er was eens, heel lang geleden, een grote groep roggen.

Ze gingen elke week naar de andere kant van de zee,

omdat daar meer eten was. Vandaag was de dag dat ze

naar de andere kant gingen. Ze gingen met zijn allen.

Het was heel druk, daardoor verloor Lars zijn moeder

uit het oog. Zijn moeder zei altijd als je me kwijt bent

moet je terug zwemmen. Lars zwom terug en zag iets

dat hij nog nooit had gezien. Hij zag mooie planten en

vissen. Hij zag een kwal en een zeemeermin. Hij zag

Het roggen paradijs ( door Lana)

Er was eens een grote oceaan. Daar in leefde roggen. Veel mensen noemden het het roggen paradijs. Het roggen paradijs werdt door veel mensen bezocht en werdt zowat beroemd. Het enige jammere was dat er ook roggenjagers kwamen. Die roggenjagers doden wel 500 roggen per jaar. Daardoor gaat het niet goed met het park. Als het nog 5 jaar zo door gaat kan het park wel sluiten. Daarom is er een actie bedacht. Een meisje van 9 die ook er van roggen hield vond een flyer over de actie en nam er een blaadje van mee. thuis liet ze hem zien aan haar ouders en vroeg of ze het actiepakket mocht gaan ophalen en het mocht. In het actiepakket zat een actieboekje waarmee je geld kon ophalen om de stropers tegen te houden, een petje dat je op kon doen tijdens het actievoeren ook zat er een hele mooie tas in waar alles in kon, maar ook zat er een stickervel bij die stickers

DE EENZAME WALVIS ( door Bente)

In een land hier ver vandaan, was een zee. En in die zee woonde een walvis Die walvis was heel eenzaam. Hij had dan wel een heel kwallenleger en hij was miljonair. Maar hij dacht altijd geld maakt niet gelukkig. Hij dacht nog meer: hij dacht: als ik nou toch niet zo eenzaam was. Dan zou ik een veel leuker leventje hebben. Er was ook een heel eenzaam kind, zij heette Layla. Op een dag ging Layla duiken in de zee, want in de zee vond Layla het fijn en voelde ze zich niet zo eenzaam. Haar ouders hadden haar gewaarschuwd, dat er op een te diepe diepte  kwallen zouden zitten. Toen ze op die diepe diepte zat, dacht ze er nog net aan. Maar  het was al te laat. De kwallen hadden Layla al meegenomen. Kom we gaan naar de baas, INDRINGERS OP ONZE DIEPTE! ja je raadt het goed; dat zeiden de kwallen. Die baas, waar ze het over hadden was die walvis waar ik het eerder in het verhaal over had. He! mensen! Dat zei de walvis. Zo

De grote vis ( door Pepijn)

Er was eens een vis.
Die voelde zich alleen.
En ja, jij hebt het mis.
De vis was groter dan een steen.
Ik heb het over een rog.
Z'n lief plat visje.
Ik denk toch dat dat mog.
Z'n visje past toch wel in een kistje.
Met zijn tienen in 1.
Dan zijn ze met zijn allen.
Zoals terug en zoals heen.

Writing prompt ( door Marlies)

Er was een wrede koning, die altijd maar oorlog wou. Die koning hete Emanuel. Toen wou hij heel Valencia, het land van magie en toverkracht, ook over nemen. Hij voerde oorlog. Maar de koning van Valencia, Samuel, was te slap. Hij verloor de oorlog. Maar van woede dat Emanuel zijn land had overgenomen, sprak Samuel een vloek uit over Emanuel. Hij zei in zijn eigen taal, Velancianas, : ‘Bij de eerst volgende oorlog die mijn broer uitvoert, zal hij veranderen in een stekelrog.’

De eerstvolgende oorlog van koning Emanuel:

‘Iedereen verzamelen! We vertrekken over 15 minuten!’ schreeuwde koning Emanuel. Hij hief even later zijn zwaard en zijn paard steigerde. Het was een mooie, gespierde, sterke, slimme, knappe en snelle Fries. De koning had behalve zijn ijzeren zwaard, die bij het handvat was belegd met bloedrode saffieren en robijnen met zijn naam , erin gegraveerd, ook een boog bij zich, die helemaal van zilver was gemaakt. De pijlen in de zilveren koker met edelstenen bedekt zaten, waren ook van zilver, met een punt zo scherp, dat hij door mergel en been kon

De roggenwereld ( door Eva)

Er was eens een Piloot, genaamd Casper. Hij vloog altijd over de zee naar landen dicht in de buurt. Altijd als hij daar dan vloog zag hij allemaal mooie vissen/zoogdieren. Daarom vond hij elke dag : Nou zeg wat heb ik een leuk beroep! Totdat hij een keer dacht dat er allemaal afval in het water lag maar dat was niet zo! Maar wat was het dan? Wordt vervolgd…

Piloot Casper zag geen afval maar een hele grote groep roggen bij elkaar! Hij dacht : Dit heb ik nog nooit gezien zoveel roggen bij elkaar! Maar waar zullen ze heen gaan? Naar de warme landen? Of juist naar de koude? Vanuit het vliegtuig kon hij de roggen niet goed volgen want dat ging te snel. Dus besloot hij om zijn vliegtuig in te ruilen voor een boot. Hij achtervolgde de roggen met zijn boot. Maar opeens sloeg de motor af. En hij dacht : Ja hoor … Lekker dan. Hij probeerde iedereen te bellen, op dat moment was zijn beltegoed op en belde hij het gratis nummer 112. De politie kwam hem ophalen en hij leefde nog lang en gelukkig.

De verdubbelaar( door Duco)

Er was eens een hele grote roggenfamilie. Die familie wou nog groter worden. ze vroegen aan de professor rog of hij iets wist. De professor zei  ik kan wel een verdubbelaar maken. Iedereen vond dat goed. De professor zei, ik heb daar wel iets speciaals voor nodig, namelijk exoporitoquartislava. Ze vroegen, wat is dat? Dat is een heel zeldzaam soort lava. Ohhhhhh zeiden ze. (Maar ze begrepen er niets van). De koning zei wie wil het halen. Niemand wou het dus hij zei, wie het haalt krijgt, €10000000000000000000000000 00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
euro. Iedereen stak zijn vinger op, dus de koning besloot een wedstrijd te houden. Wie de meeste onderdelen won mocht gaan. De wedstrijd bestond uit 3 onderdelen dit waren ze, 1. stier rijden. 2. boogschieten. 3.

Er was eens een lieve walvis ( door Marlies)

Hij was nét geboren.Een jaar later was hij zijn moeder kwijt. Toen ging hij haar zoeken.Hij ging langs de kust en zag daar een jongen. Die jongen hete Bart. Bart wou graag een héél erg groot huisdier. Toen zag hij de walvis en nam hem mee. Hij stopte hem in een aquarium van 1234567890000 km bij 1234567890000 km. Héééééééééél erg groot dus. Toen kocht hij duikspullen en ging de walvis een poot/hand geven.

Wallie de walvis ( door Ingeborg)

Hallo ik ben Wallie de walvis. En ik vindt het leuk om rechtop te staan. Ik weet dat jullie heel veel vragen hebben.Maar daar komen we later op terug.Ik sta rechtop ik weet het. En ik weethaast zeker dat jullie gaan vragenwaarom sta ik rechtop.En om jullie voor te zijn is hier het antwoord. Je weet niet hoe leuk dat is. En je hebt prachtig uitzicht en het is heel mooi. Maar valt jullie dan niks op, ik kan praten. Dus ik heb altijd tijd voor een interview. Oh ik heb er een luister goed. Zijn veel kinderen dol op jou? Ja. Heb je zin om dit interview nu te stoppen? Ja. Nou kinderen kom maar met die vragen.Wacht even, ik kijk even op mijn horloge. Oh, het is tijd om te gaan slapen. Tot kijk kinderen van Wallie de walvis.

Nimo wordt een grote walvis ( door Duco)

Nimo zwom door het water. Hij wou graag groot zijn. Want hij was de kleinste vis. Opeens zag hij en visnet. Daarop stond: van kleine vis naar grote vis, Nimo wou wel groot worden dus hij zwom het net in. Het net werd omhoog getrokken. Hij werd in een kleine emmer gestopt. Het schip voer naar de haven. Toen ze daar waren gingen ze naar een laboratorium. Zo groot als twee walvissen. Hij dacht misschien word ik nu wel een walvis. Ineens kreeg hij een prik. Hij voelde zich erg duizelig worden, zijn ogen vielen dicht. Toen hij wakker werd zwom hij weer in de oceaan. Maar hij was een walvis. Hij zwom naar zijn vader, maar werd tegen gehouden er zwom een duiker die zijn hand opstak. Nimo dacht dat de duiker een hand wou dus hij ging rechtop zwemmen en gaf de duiker een hand. Toen zei de duiker pas op er hangt daar een visnet.

Nimo zag het net en zwom er omheen. Toen hij bijna thuis was kromp hij opeens.Dat vond hij jammer maar ook fijn. Nu wou niemand hem meer vangen.Hij ging naar zijn vader en zei, ik was even een grote walvis. Zijn vader zei, jajaja zoon vast.

Duiker en walvis ( door Marlies)

 

Duiker

En walvis

Worden goede vrienden

Voor altijd bij elkaar

De rechte walvis ( door Job)

Er was eens een walvis  die had een droom.

Hij wou rechtop staan net als een boom.

Hij oefende veel.

maar als hij het probeerde leek die net een zak vol meel.

Hij ging naar iemand die dat kon.

Dat was een orka genaamd Leon.

Ze gingen samen goed te werk.

Ja hij kon het en het leek net een berk.

Nu was hij hartstikke blij.

Ja hij kan het en nu jij!

De coole foto ( door Eva)

Dit verhaal gaat over een duiker genaamd Kees.

Op een dag ging hij duiken, hij wilde foto’s maken van hele mooie vissen. Héél lang zag hij geen enkele vis, maar opeens, wat gebeurde er toen? Wordt vervolgd…

 

De duiker Kees was héél lang aan het kijken, maar zag geen enkele vis.

Opeens zag hij een hele grote schaduw. Hij dacht:” Wat is dat nou?!”

Kees zwom er heel langzaam en stilletjes naar toe. Het was een walvis!

Maar niet zomaar één, hij stond verticaal! Kees dacht:” Mankeert hij wat?“

Maar nee, hij zwom verticaal verder. Natuurlijk was Kees de duiker gekomen om mooie foto’s te maken! Hij maakte een paar spectaculaire foto’s.

“Wat een beest!” dacht hij. “Hier ben ik voor gekomen, dit wilde ik altijd al zien!” Maar opeens, kwam de grote walvis op hem af. Kees dacht: “Wat gebeurt er nou?”

Maar de walvis zwaaide hem gedag, en zwom horizontaal verder.

Greenpeace-actie ( door Rick)

Greenpeace-actie gaat door. Vandaag hebben de duikers van Greenpeace de zee bezocht en gingen op de thee bij de walvissen. Uiteindelijk bespraken ze het probleem met de Japanners en besloten een actie te voeren en na afloop schudden ze elkaar de hand.

Verkeerd begrepen ( door Yara)

In een dorpje ver van de bewoonde wereld moest er een weg geopend worden. De burgemeester van dat dorpje hoorde dat er een weg geopend moest worden en dat er iets doorgeknipt moest worden. Er werd een groot feest georganiseerd waar ze maanden mee bezig waren. Er werden allemaal belangrijke mensen uitgenodigd,om de dag zo compleet mogelijk te maken. De burgemeester van het dorpje heeft veel aan z’n hoofd,is een beetje vergeetachtig en chaotisch. De dagen voor het feest heeft hij het erg druk en slaapt weinig. Hij vraagt zich af hoe het nou precies gaat, een weg openen. hij vraagt zich af wat hij er voor nodig heeft al nadenkend komt hij tot een lijstje : een schaar  en …….verder komt hij niet! De dag van de opening van de weg is het mooi weer dus zijn er veel mensen om van het feest te genieten. Er wordt een mooie toespraak gehouden en op een goed moment pakt de burgemeester zijn schaar en knipt de weg open. Alle mensen zijn verbaasd over wat de burgemeester nu heeft gedaan. Dit was niet de bedoeling de burgemeester had nog aan zijn lijstje moeten toevoegen ………een lint!!!!!                                 

Writing prompt elfje ( door Pepijn)

 

Opengeknipt

Opengeknipte weg

De schaar knipt

                                                            De wegen worden opengeknipt

                                                            A4

De doorgeknipte weg ( door Duco)

Er was eens een man, die man had een miniatuurlandschap.

Op dat miniatuurlandschap was een fietsbaan.

Hij wou eens zien hoe een boom er van onder uitziet.

 

1.De miniatuurweg

 

Hij pakte een schaar en knipte heel netjes op de stippellijn de weg open.

Hij vouwde het open.

De reis naar het mysterieuze eiland ( door Claire en Benthe)

Vanavond is het zo ver, zei Sophie tegen haar moeder.We gaan een wereldreis maken, ik ben heel blij dat Tobias mee mag. Anders had ik 8 weken geen vrienden om mee te spelen. Pap hoe laat gaan we vanavond weg? Vroeg Sophie. Ik denk dat we om 8 uur Tobias gaan ophalen, en dan gaan we naar Schiphol toe. Het was maar een kwartier rijden, want ze wonen al in Amsterdam. Ik heb er zin in, maar ik vind het wel heel spannend om in al die vreemde landen te komen. Zei Sophie. Even later na het eten sloeg de klok 8 uur. Oké, het is tijd om te gaan, nu alleen nog de laatste koffers inpakken en dan snel Tobias ophalen. Na 5 minuten waren ze op weg naar Tobias. Die al klaar stond voor de reis. Na een dikke knuffel van zijn ouders, stapte hij snel achter in naast Sophie. Zo hebben jullie er zin in riep de vader van Sophie. Jaaaaa riepen Sophie en Tobias tegelijk. Mark (de vader van Sophie ) waar gaan we eerst heen, vroeg Tobias. We gaan eerst naar Londen dan naar Madrid en dan naar nog veel meer landen en op het laatst gaan we ook nog 3 weken naar het eiland Sarvanche, zei Mark. Na een kwartiertje rijden komen ze aan bij Schiphol. Nu gaat de wereldreis echt beginnen, zegt Sophie. Na 10 minuten wachten mogen ze  langs de douane. Gelukkig werden ze niet tegen gehouden door de douane.  Even later start de motor van het vliegtuig. Ik heb er zoveel zin in, zei Sophie.  Ik ook, zei Tobias. In het vliegtuig zaten Sophie en Tobias een spelletje te doen. Ik vind het best lang vliegen zegt Tobias. Ja ik ook, zei Sophie. Na ongeveer 3 uur vliegen kwamen ze aan in Londen. Ze gingen meteen naar het hotel toe.

Het verhaal van de opengeknipte weg ( door Dion)

Op een dag testte Professor Brein zijn zelfgemaakte vuurmotor. het leek goed te gaan tot hij begon te rommelen, Professor Brein sloeg er tegenaan en toen deed ie het weer. Professor Brein keek weer naar voren en zag alles op zijn kop! Toen zag hij een grote babyreus met een reuzenschaar hij/zij had de weg doorgeknipt en hij krulde half op toen hij bijna viel ving de baby hem op. Toen ging de motor stuk dus moest hij……ouderwets op de fiets!

Het pijlenvliegtuig ( door Dion)

Mr. Snor was een beetje aan het vliegen in zijn zelfgebouwde vliegtuig toen hij een eiland zag dat hij nog nooit had gezien. Hij keek op zijn kaart en zag het daar ook niet staan! Hij ging wat lager vliegen en hij zag een enorm bos, toen hij heel laag vloog kwamen er opeens allemaal mensen met bogen tevoorschijn, ze schoten en schoten maar er kwam niks doorheen dat kwam door een heel goed krachtveld maar toen kwam er een reuze meneer aan met een mortier! Hij schoot zo door het krachtveld heen. Toen gingen de boogschutters weer door met schieten en het vliegtuig stortte neer natuurlijk was Mr.Snor dood. Of toch… hij leeft nog!

Hij is alleen zwaar gewond eerst wilden ze hem in een van de vulkanen gooien maar dat vonden ze zielig dus hij mocht er blijven tot hij weer helemaal opgeknapt was toen hij dat was vroegen de bewoners hoe Mr.Snor hoe hij heet hij zei ik heet Mr.Snor maar hoe heten jullie eigenlijk, ik heet Bram! Ik heet Willem ik heet sus ik heet zo! Bla bla bla! Nee ik bedoel dit eiland, oow! We hebben geen nog naam voor dit eiland. Maar nu weet ik er wel een Mr.Snor-eiland! Hahaha! Oke maar ik ga naar huis, doei! W817! Je vliegtuig is toch kapot? Oow ja ik bouw hem wel ff. 10 jaar later… het is gelukt! En Mr. Snor leefde nog lang en gelukkig.

Huis op rots ( door Dion)

In het huis op de rots wonen 2 kaboutertjes, elke dag gingen ze boodschappen doen. Maar op een dag was er storm en de boot viel om dus moesten de 2 kaboutertjes gaan zwemmen maar ze verdronken. Toen ze eenmaal op de bodem lagen, konden ze toch boodschappen doen. Daarna zagen ze een nieuw pretpark daar gingen ze heen, als 1^e gingen ze in een achtbaan maar de storm kwam terug en raakte de besturing van de achtbaan en de kaboutertjes zaten bovenin de achtbaan met storing! Toen kwamen er allemaal mensen om de besturing weer te maken en het lukte gelukkig. Toen konden ze weer veilig naar huis maar wacht, de boot! Die lag nog in het water en is weggedreven de 2 kaboutertjes moesten dus een nieuwe boot kopen bij de botenwinkel gelukkig was die vlakbij. Ze keken naar de boten maar hun geld was op dus zeiden de kaboutertjes we gaan even thuis geld halen. O nee we kunnen niet naar huis want de boot is weg heeft U zelf een boot meneer? Jaa zegt de meneer wilt U ons dan een naar ons huis brengen? En dat wou de meneer wel dus ze haalden het geld en gingen weer terug naar de botenwinkel  toen kochten ze een speedboot! Veel beter dan dat oude houten ding zegt de ene kabouter tegen de andere haha! Inderdaad maar de kaboutertjes konden zo ’n zware boot natuurlijk niet tillen want ze zijn piepklein dus kwam er een heel sterke man om te helpen de vrouwelijke kabouter vroeg aan de mannelijke kabouter: wat gaan we nu doen? De andere kabouter antwoordde we gaan ff varen natuurlijk!!! Brumbrumbrumbrumbrumbrum broooooooooooooeeeeeeeeeeeemmmmm! En ze leefde nog lang en gelukkig             

Het verdwenen eiland ( door Emerentiana)

 

Men denkt altijd alles te weten over de wereld en haar verleden maar toch zijn er vergeten tijd perken. Alleen de aarde de wind en de bomen weten dat nog. En als je op een zomer avond languit in het gras goed luistert kan je misschien heel misschien dit verhaal horen.

 Het is net lente in de stad Folice in Italië. De vogels fluiten er word gedanst en gezongen op het plein, bij de markt kramen staat het zwart van de mensen iedereen heeft het naar zijn zin… behalve een iemand, en die iemand is het dochtertje van de schilder Ferato Vollegarde. Het meisje Falicé zit met betraande ogen boven in de grote eikenboom. Ze is altijd zo vrolijk en precies op de dag van het grote feest is ze verdrietig. Niemand snapt waarom haar vader verkoopt bijna al zijn schilderijen, er is geen wolkje aan de lucht en iedereen is blij. Maar toch is er iets aan de hand waar door het komt. Ineens klinkt een galmende stem over het plein. Falicé kijkt nieuwsgierig door de bladeren heen. Het is de burgemeester Rammellá Bibsé. Ze kondigt aan dat er straks het grote toernooi aankomt. Dat was alles, maar toch klopt er iets niet de burgemeester die langs komt geen een wolkje aan de lucht nergens zie je vogels maar je hoort ze wel. Die vreemde geur die er al sinds vanochtend is.

Vreemde vogel ( door Yara)

Na 5 jaar onderzoek zijn ze er eindelijk achtergekomen waar de pijlen vandaan komen. 5 jaar geleden vlogen twee toeristen over een tropisch gebied in India. Ze waren daarheen vertrokken om de natuur te verkennnen. Ze vlogen over bosrijke gebieden totdat de mysterieuze Bondo stam hun zagen. Zij dachten dát is een vreemde vogel. Zo vreemd dat ze er bang van werden. Ze riepen allle jagers bij elkaar om die vogel aan te vallen. De jagers pakten hun beste pijlen en sterkste bogen en begonnen op de vogel te schieten. Door al die pijlen kon de vogel niet meer vliegen en landde op een open plek in het bos en de jagers en alle anderen gingen ernaartoe en zagen dat het geen vogel was maar iets dat ze nooit eerder hebben gezien. De 2 toeristen legden uit aan de Bondo stam wat dit was. Ze begrepen dat het ding hun geen kwaad zou doen. Het vliegtuig werd naar een museum gebracht omdat het nog nóóit eerder is gebeurd dat een vliegtuig met allemaal pijlen erin nog heel is. Iedereen in de hele wereld kan nu getuige zijn van dit wonder.

De strijd om Nieuw Zeeland ( door Job)

Het was rond 1890. de Europeanen kwamen naar Nieuw Zeeland. Ze wilden daar wonen maar één ding stond hun in de weg, de Maori’s. Er brak een hevige strijd los , maar wie kreeg nou Nieuw Zeeland?

 

Het begin

Europeanen kwamen aan op Nieuw Zeeland het was een erg mooi gebied. Ze bouwden huizen en gingen er wonen. Ze hakte soms wat bomen af om  plaats te maken, maar op een dag kwamen ze de Maori’s tegen. Er brak een strijd uit tussen de Europeanen en de Maori’s. Bijna iedereen wist dat de Maori’s kansloos waren tegen geweren, pistolen en andere wapens. Ze hadden alleen maar hun pijl en bogen messen en nog wat.

Geraakt! ( door Eva)

 

Op het bureau van inspecteur Bram lag het dossier : onderzoek het regenwoud of er indianen zijn.

Bram pakte het dossier op en las het. Hij dacht: ‘daar heb ik zin in, dat wil ik doen!’ Hij huurde een piloot in, zijn naam was Paul.

Paul was een erg ervaren piloot. Hij was een beetje mollig, hij had een hele grote snor en liep altijd in een joggingbroek. Bram droeg altijd hele nette kleding , hij was een soort kakker en vond het maar raar dat Paul er altijd zo bij liep.

Paul had de vlucht goed voorbereid, alles was in orde, de motor was nagekeken en had genoeg brandstof getankt want het was een lange vlucht. Hij had het vliegtuig jaren geleden gekocht en was er heel zuinig op. Alles was altijd spik en span.

1000 jaren geleden …. ( door Marlies)

1000 jaren geleden leefde er eens een vrouw. Ze woonde in een drukke stad. Eigenlijk was dat niet bepaald handig , want ze hield niet van drukte, dus ging ze maar in de bergen wonen. Zoon Jorg, vader Butch en moeder Maraya. Jorg moest altijd de geiten hoeden. Op een dag kwam hij een oude vrouw tegen. Hij vroeg haar : “Maar mevrouw wat doet u hier zo alleen in de bergen ?”Waarop de vrouw antwoordde: “Ik zoek een rustige plek om te wonen. Weet jij misschien wat ?”Jorg dacht even na en zei toen : “ Boven op de Hoefeberg is nog een oud vervallen huis. Perfect om in te wonen.””Bedankt jongeman !” “Graag gedaan mevrouw !” Voortaan hielp Jorg de oude vrouw bij het opknappen van haar “huisje”. Maar omdat hij de geiten heel lang niet had gehoed, kreeg hij flink op zijn kop van zijn vader. Hij dreigde hem te vertellen waar hij zoal mee bezig was en Jorg vertelde het verhaal. Zijn vader zei: “Ik zal die vrouw!”  en weg was hij. Hij ging met een bijl de Hoefeberg op en hakte een cirkel van spleten in de grond rondom het huis. Hij was er de rest van zijn leven mee bezig. En daarom ontstond er een oceaan van zweet, bloed en tranen. Men noemde deze daarom wel de rode ijszee. Jammer genoeg stierf hij en werd zijn lijk aan de aasgieren gevoerd in Afrika. Er ontstond een rivier in de spleten die Butch had gemaakt. Daardoor werd het een steeds diepere kloof en brokkelde de hele Hoefebeg af. Alleen het oude, oude huis bleef nog op een klein stukje berg staan. Er woont niemand meer en het is gebleven zoals het was. Inclusief de oude roeiboot die voor het huis op de golven deinst ….

Er was eens een kasteel op een rots ( door Duco)

Er was eens een kasteel op een rots.

Daar woonde een heel zielige heks.

Ze had geen ouders of vrienden of familie.

Op een dag klopte een jongen aan die jongen hete Sven.

Hij vroeg mag ik ff poepen bij jou.

De heks zei whahahahahah nee natuurlijk niet.

Sven ging woedend weg.

Onderweg poepte hij in zijn broek.

Hij moest huilen.

Toen hij thuis was ging hij uithuilen bij zijn moeder.

Kikker & Konijn ( door Eva)

Er was eens een konijn , en die wou weten waarom dieren niet het zeggen hadden en de mens wel hij leefde op een rots midden op de zee. Hij zag opeens een kikker . Hij liep er naar toe en zei : ‘weet jij waarom dieren niet het zeggen hebben en de mens wel ?’ Kikker zei : ‘ Ik heb geen idee , zullen wij dat samen gaan onderzoeken ?’ Ja leuk ! zei het konijn. En ze liepen samen naar zijn huis. Het was bijna half vijf, opeens kwamen ze muis tegen, in konijns huis. Hoi muis ! zeiden ze. Hoi ! zei muis.  ‘Weet jij misschien waarom mensen het zeggen hebben en dieren niet ?’ zeiden kikker en konijn tegelijker tijd. Nee sorry zei muis, ik kan jullie niet helpen. Ik ga weer mijn holletje in, sorry zei muis . Oké zeiden ze. Er stond in de verte een paal met daarop : Filosofie. Konijn zei , weet jij wat filosofie is ? Ja ! dat betekend dat je creatief denkt in je hoofd. Zei kikker . Ooo zei konijn, dus die vraag die ik stelde, dat is dus FILOSOFIE !

Er was eens een huis op een rots ( door Max)

Er was eens een huis op een rots.

Dat huis leek op een kasteel.

Het was heel hoog.

Daar achter staat een hele grote berg.

Ervoor ligt een klein roeibootje.

Er woonde een jongen die hete Sven.

Hij had geen ouders.

En opeens, stond er een heks voor de deur.

Die heks zei, mag ik ff plassen.

En toen smeet Sven de deur dicht.

De heks zei ik krijg je nog wel!!!!!!!

Onderweg plaste ze in haar broek.

Toen pakte Sven een zakje chips en begon te eten.

Jongensdroom ( door Yara)

Zo’n 40 jaar geleden liep er een jongetje over het strand. Hij staarde naar de zee en zag die hoge prachtige rots. “Als ik ooit daar eens zou kunnen wonen”  riep hij hardop, dan zou mijn mooiste jongensdroom uitkomen.

De jongen moest een plan gaan bedenken hoe hij daar dat huis op die rots krijgt. Een bootje zou wel handig zijn . Met dat bootje vaarde de jongen naar de rots om te kijken of het mogelijk zou zijn. Hij bedacht zich dat hij eerst een trap moet uithakken om boven te komen. Zo begint zijn lange, lange , lange weg naar boven. Iedere dag voer hij ’s morgens in zijn lege bootje naar de rots en ’s avonds met een volle boot met puin terug. Dag in dag uit jaar na jaar was hij bezig om de trap te maken. Eindelijk na vele jaren was de trap klaar en stond hij boven op zijn rots. Nu kon hij eindelijk beginnen met de bouw van zijn huis. Hij werd steeds ouder , naast zijn echte werk moest hij nu in zijn vrije tijd zijn huis bouwen. Steen voor steen en plank voor plank bracht hij de spullen in zijn bootje naar de rots , trap op en trap af iedere dag weer. Totdat er na vele, vele, vele jaren er een huis stond. Eindelijk was het af.

Hij kon er nu gaan wonen. Hij was een oude man geworden en kon nu eindelijk zijn jongensdroom van vroeger waarmaken

Verhuizing naar de berg ( door Job)

Het verhaal gaat over Bram. Bram woonde vroeger lekker rustig in het bos, maar hij moest verhuizen naar Amsterdam. Hij vond het maar vervelend want er was een drukke weg en veel herrie en door alle huizen te veel schaduw en weinig zon. Hij had er na 1 week al genoeg van, hij wou verhuizen.

 

Zeuren

Bram: ‘’Mam ik haat ervan om in een stad te wonen IK WIL VERHUIZEN!’’ Zijn moeder: ‘’het gaat niet zo makkelijk om te verhuizen.’’ Zo bleef Bram drie weken door zeuren en uiteindelijk kreeg hij zijn zin. Maar zijn moeder gaf hem een jaar lang geen zakgeld meer.

De beslissing

Eerst moesten ze een huis kiezen. Ze hadden vier keuzes: 1. Hetzelfde huis als eerst in het bos 2. Een woonboot 3.een appartement in een flat 4. een huis op een berg. Bram wou hetzelfde huis als eerst want dat was hij gewend. Zijn moeder wou een woonboot want dan kon ze  elke ochtend een frisse duik nemen. Zijn vader wou een huis op een berg want hij hield wel van iets avontuurlijks. Welke werd het nou? Die nacht sloop de vader van Bram Bram’s kamer binnen maakte hem wakker en vertelde allemaal leuke dingen wat ze zouden kunnen doen in het huis op de berg  zoals: bungeejumpen, klifduiken en deltavliegen nou dat zou Bram wel leuk vinden dus hij wou daar wonen. Dus de beslissing was genomen het werd het huis op de berg.

Er was eens een gezin ( door Pepijn)

Er was eens een gezin die dachten dat ze lekker naar het strand gingen, Maar het werd een bijzondere dag.

Luister...

 

Pepijn: kom pap we gaan naar het strand

Papa: dat is eens een leuk idee.

Papa: naar welk strand kunnen we gaan?

Pepijn: 1e slag is wel leuk

Papa: ik vind alles goed

Papa: maar we moeten wel nu gaan als we nog willen

Pepijn: oké, let's go

 

De knijper (door Marthe)

Er was eens een heuvel en die stond heel raar en er waren mensen die het wilde slopen en er een kunst werk van wilde maken maar niemand vond dat goed wand iedereen vond de berg bijzonder mooi en toen hadden de mensen bedacht om er een wasknijper op te zetten en dat vonden de mensen wel goed dus dat deden ze en het werd heel mooi en het ziet er prachtig ui

Het knijperige werkstuk ( door Quirine)

Matilda was een heel gewoon meisje, behalve dat ze heel slim en 5 jaar was.
 Ze zat in groep één en maakte dingen van de tweede klas van de middelbare school!
 Daar zat ook een opdracht bij om iets te maken  dat ongeveer twintig keer zo groot was dan normaal.
 Matilda wou het nog moeilijker maken en ze ging iets maken dat automatisch was.
 Ze ging dus een knijper maken dat enorm was en zelf iets bij elkaar knijpt!
 

Knijper in de grond ( door Thijmen)

Er was eens een raket naar de ruimte gegaan en verbrandde in de vorm van een knijper die knijper kwam na honderd jaar terug gevlogen en de knijper belande in de grond. Hij werd na 10 jaar omgebouwd tot het Vrijheidsbeeld van New York.