Het onbewoonde eiland ( door Quirine)

Er was eens een kapitein hij hete Erik  en die ging varen met heel zijn bemanning. (driehonderd man én vrouw!) Dus ze gingen weg. Na een maand varen was hun voorraad eten bijna op terwijl ze nog steeds geen land zagen. Maar opeens riep de vrouw in het kraaiennest: `Land in zicht!’ Iedereen was reuze blij en de stuurman liet het roer los, dat was niet zo goed idee want ze botste op de rotsen van het (ei)land dat ze gezien hadden! Hun boot ging ten onder dus ze moesten snel op het eiland klimmen.  Daar ging Erik en een paar mensen van de bemanning op onderzoek uit. Daar kwamen ze er achter dat het eiland onbewoond en honderd m2. Daar konden ze onmogelijk met z’n driehonderden wonen!
Maar een klein jongetje - dat met zijn moeder mee was- Thomas zei: `we kunnen de huizen toch op elkaar bouwen, met de daken als wegen?!’

Kapitein Erik dacht even na, hij vond het een goed idee want zijn boot reparen of een maken konden ze niet. Dus hij zei:`Ja, dat is een goed idee! Aan het werk!’ Iedereen ging bouwen, eerst de ene laag (deden ze twee maanden over) en de tweede, (ook twee maanden!) maar bij de derde laag kregen ze het onder de knie en deden ze er een maand over! Toen het eindelijk af was, (na twee jaar!) was iedereen heel gelukkig en Thomas werd bekroont tot prins van Thomaanië! Ook al was hij pas tien. Na tien jaar ging kapitein Erik dood maar er kwam een schip langs!!! De kapitein van dat schip zei dat ze mee terug naar Nederland konden gaan, maar de bewoners van  Thomaanië wouden allemaal op een paar mensen na allemaal op het eiland blijven wonen.
De mensen die mee gingen naar Nederland waren ook op het schip van kapitein Erik.
Maar al heel hun leven brachten ze ongeluk, daarom was het schip van Erik gezonken. Dus na een kleine week vier het schip dat die paar mensen tegen een rots aan en ging ten onder!
Sinds die dag ging niemand maar ook niemand op weg naar het eiland ( eigenlijk wist niemand dat het betond behalve de bewoners) want ze dachten dat de zee zelf ongeluk bracht!
Toen Thomas veertig was ging hij op een zelf gemaakte boot de zee op. Toen hij nog geen drie dagen weg was stierf hij een vroegtijdige dood. De mensen op het eiland waren heel verdrietig . Maar ze moesten verder met hun leven! De dochter van Thomas werd net zo jong als Thomas koningin. (op haar tiende jaar) Op het begin vond Alicia (zo hete ze) het een beetje moeilijk maar ze werd  geholpen door haar grootmoeder. Thomas moeder dus. Want Thomas zijn vrouw was al eerder gestorven… Maar uiteindelijk werd Alicia een hele goede koningin van Thomaanië. En het leven ging gewoon door