De knijper (door Marthe)

Er was eens een heuvel en die stond heel raar en er waren mensen die het wilde slopen en er een kunst werk van wilde maken maar niemand vond dat goed wand iedereen vond de berg bijzonder mooi en toen hadden de mensen bedacht om er een wasknijper op te zetten en dat vonden de mensen wel goed dus dat deden ze en het werd heel mooi en het ziet er prachtig ui

Het knijperige werkstuk ( door Quirine)

Matilda was een heel gewoon meisje, behalve dat ze heel slim en 5 jaar was.
 Ze zat in groep één en maakte dingen van de tweede klas van de middelbare school!
 Daar zat ook een opdracht bij om iets te maken  dat ongeveer twintig keer zo groot was dan normaal.
 Matilda wou het nog moeilijker maken en ze ging iets maken dat automatisch was.
 Ze ging dus een knijper maken dat enorm was en zelf iets bij elkaar knijpt!
 

Knijper in de grond ( door Thijmen)

Er was eens een raket naar de ruimte gegaan en verbrandde in de vorm van een knijper die knijper kwam na honderd jaar terug gevlogen en de knijper belande in de grond. Hij werd na 10 jaar omgebouwd tot het Vrijheidsbeeld van New York. 

Daken onder elkaar ( door Pepijn)

Er was eens een dak, die voelde zich niet op zijn gemak.

Hij wilde onder zich iets hebben, iets waar mensen in konden kwebben.

Hij noemde het een huis, maar wel zonder een muis.

Want met een muis is het niet altijd pluis.

Maar in je eentje lijk je net een klein teentje.

Hop ! Zo nu staat er nog een bovenop.

Nu zijn ze met een hele groep, ze hebben zelfs een stoep.

Daar kunnen de mensen op hoppen, voor als de auto’s niet willen stoppen.

Alle mensen zijn blij, net zoals de dieren in de wei.

Het gedicht stopt en deze man heeft jou echt niet gefopt!

Stadsflat ( door Bente)

 Stel je voor, je woont in een flat. Maar niet zomaar een flat! De verdiepingen lijken op kleine straatjes met gewone pleinen, en gewone fontijnen. WAT ZEG IK DAAR? Gewoon! Z´on leven is helemaal niet gewoon! Een jongetje die maakt dat mee ,hij heet Joshua. Ik doe een interview met hem.

Bente: vind je het fijn om daar te wonen?

Joshua: tussenin,als ik naar beneden kijk bijvoorbeeld.

dan gaat mijn hoofd helemaal tollen van al die mensen om me heen.

Bente: maar wat vind je er dan leuk aan?

De straten van Antéa ( door Emerentiana)

Je kan wel eens langs ons dorp lopen of varen, en dan is er altijd één ding wat je kan opvallen… onze huizen. Het is altijd wel gezellig maar als er eens ruzie uitbreekt dan weet je niet wat je mee maakt. Ik ben trouwens Selva ik ben een van de kinderen in de lagere orde. Altijd om 10 uur moeten we ons verzamelen. Als we dat doen gaan we met zijn alle naar de plantages. Ik zit dan meestal in de bomen, om appels of noten of kersen te plukken. Maar er is wel een s iets gebeurt wat je niet snel vergeet…..

Het was net de eerste maandag van de maand toen er een auto stopte voor de ingang van ons dorp. De president van ons land stapte uit hij vertelde dat deze mensen alle kinderen onder de 18 zouden mee nemen naar een ander dorp om daar les te krijgen. Niemand wist wat les was maar kort daar na vertelde ze dat les iets is waar je van leert, waar je dan beter in word en dat je dan een goede baan kan krijgen. Iedereen stemde in.

Er was eens een huis ( door Marthe)

Er was eens een huis en daar woonden mensen in. Maar er waren nog meer mensen die een huis wouden maar allen de lengte van het huis dat er stond hadden dus hadden ze heel lang zitten puzzelen en kwamen op het woord flatgebouw en gingen ze uit voeren  het werd een prachtig gebouw er woonde veel mensen in en toen de andere landen dat zagen gingen ze dat ook doen maar dan op een luxe manier en zo is de flat ontworpen en daar zijn wij in Nederland heel blij mee.