Een jongen was een keer in een spookhuis. Hij was al overal
geweest behalve op een plek. Die plek was een nagebouwd park. Hij dacht dat het
daar heel saai was. Maar om naar de uitgang te komen moest je daar langs dus
hij ging er langs. In dat park stonden bankjes en op die bankjes zaten kleren
De jongen dacht dat het misschien een onzichtbare vrouw was, dus hij voelde aan
de mouwen. Hij kreeg het niet doorgedrukt toen wist hij zeker dat het een
onzichtbare vrouw was dus ging hij tegen haar praten en vragen stellen. Maar de
vrouw gaf geen antwoord. Iedereen lachte hem uit daarom moest hij huilen, maar opeens bewoog de arm van de vrouw. Iedereen
schrok de vrouw stond op en liep naar de mensen die de jongen hadden uitgelachen.
Ze liep erheen en tilde iedereen op om de
beurt en zei tegen iedereen lach hem niet meer uit anders krijg je met
mij te maken en dan niet alleen optillen en een hartig woordje maar dan ook een
klap voor je face (gezicht) Oke oke zij iedereen piepend oke zei de vrouw en ging weer
zitten de jongen zei tegen de vrouw bedankt maar zij zei niets meer terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten