Ik zal me even voorstellen. Ik heet Carolien. Ik woon op
Grootteboomweg 24. En mijn dag begon zo….( voor ik ga verklappen waar ik nu in
verkeer).
Het weer viel niet mee dus toen de schoolbel ging en ik door
de wind en de harde regen heen moest fietsen. Ik kwam langs een huis waarbij de
deur en de ramen zo gek stonden dat je er een mond en ogen ( dus een gezicht)
in kon zien.
Maar toen ik merkte dat het steeds harder ging regenen, ging
ik maar extra hard verder fietsen. Ik had het gezicht nog steeds in mijn hoofd.
Maar het was niet zo handig dat ik er op mijn fiets over na aan het denken was,
omdat ik bijna tegen een auto knalde.
De volgende dag was het gezicht nog steeds in mijn gedachte. Het was zaterdag dus ik hoefde niet naar school. Maar wel naar de kerk. Toen we voor de deur van de kerk waren, was het precies hetzelfde gezicht als ik gisteren had gezien. we gingen naar binnen en toen we binnen waren en een tijdje de kerkdienst over was konden we niet naar buiten ! We gingen met zijn allen naar de achterdeur, maar die was ook al op slot! We hebben zo een uur geprobeerd om naar buiten te kunnen> We hebben alle deuren , ramen en luiken nagekeken, maar alles was dicht. En daar zaten we dus met zijn allen op de bankjes wanhopig een plan te bedenken. Opeens toen het muisstil was hoorden we een lach, het schaterde door de kamer. Daarna zei de stem: “Jullie domkoppen, jullie zijn in mijn val getrapt.”
De volgende dag was het gezicht nog steeds in mijn gedachte. Het was zaterdag dus ik hoefde niet naar school. Maar wel naar de kerk. Toen we voor de deur van de kerk waren, was het precies hetzelfde gezicht als ik gisteren had gezien. we gingen naar binnen en toen we binnen waren en een tijdje de kerkdienst over was konden we niet naar buiten ! We gingen met zijn allen naar de achterdeur, maar die was ook al op slot! We hebben zo een uur geprobeerd om naar buiten te kunnen> We hebben alle deuren , ramen en luiken nagekeken, maar alles was dicht. En daar zaten we dus met zijn allen op de bankjes wanhopig een plan te bedenken. Opeens toen het muisstil was hoorden we een lach, het schaterde door de kamer. Daarna zei de stem: “Jullie domkoppen, jullie zijn in mijn val getrapt.”
Daarna barstte het lawaai los van geschreeuw en gekrijs. Ik
had al een plannetje bedacht. Mijn plan was namelijk om het zakmes te pakken
die in de zak van de man voor mij zat. Ik pakte het toen hij ging zitten. Ik
keek of er ook een tang bij zat. En ja hoor, ik vond de tang en sloop naar de
grote deuren. Ik zette de tang op de scharnieren en trok er langzaam eentje uit.
Toen er nog één over was, sloop ik naar mijn vader, moeder en zusje. Ik
vertelde wat ik van plan was en ze deden mee. Maar Liere ( mijn zusje) begon
luid te gillen. Gelukkig hield ze snel op, want anders keek iedereen naar ons.
Maar gelukkig was het net niet zo. We duwden de deur zachtjes naar voren, het
lukte. Toen we buiten kwamen deden we de deur weer dicht. Er was niemand iets
opgevallen.
lekker lang
BeantwoordenVerwijderen