De poort ( door Quirine)

Er was eens een meisje, ze heette Lisa. Lisa was erg gelukkig, haar moeder was de aardigste moeder die je je kan bedenken ! Lisa mocht alles van haar, naar de film of naar een pretpark met haar vriendinnen! Lisa’s vader was ook een aardig mens. Alleen was lIsa’s vader heel erg bezorgd over Lisa omdat ze hun einige kind was. Op een dag ging Lisa met haar vriendinnen Eva en Anne naar een groot kasteel genaamd Kastele Vilijn. Daar kon je van alles doen, van zwemmen tot knutselen en nog veel meer! Daarom vond Lisa het ook zo leuk ! Net toen ze door de ingang wilden gaag ( een poort) riep Eva : “Kijk, de poort heeft een gezicht !”Daar moesten ze alle drie om lachen.

Het deurenmonster ( door Emerentiana)

Ik zal me even voorstellen. Ik heet Carolien. Ik woon op Grootteboomweg 24. En mijn dag begon zo….( voor ik ga verklappen waar ik nu in verkeer).

Het weer viel niet mee dus toen de schoolbel ging en ik door de wind en de harde regen heen moest fietsen. Ik kwam langs een huis waarbij de deur en de ramen zo gek stonden dat je er een mond en ogen ( dus een gezicht) in kon zien.

Maar toen ik merkte dat het steeds harder ging regenen, ging ik maar extra hard verder fietsen. Ik had het gezicht nog steeds in mijn hoofd. Maar het was niet zo handig dat ik er op mijn fiets over na aan het denken was, omdat ik bijna tegen een auto knalde.

Writing prompt 2 ( door Pepijn)

Het is woensdagmiddag 2 uur in Soesterberg. Er is een nieuw kerkje gebouwd en het kost 5 euro om er te gaan kijken. Het is heel druk. Alle mensen die er langs komen gaan er in. Maar alle mensen die er in zijn  gegaan, gaan er gelijk weer uit want er is geen kraai die zich in dat kerkje kan vermaken.

De mensen die weg zijn gegaan worden ineens teruggeroepen door een stem. Maar wat voor stem. Iedereen draait zich om en gaat terug om te gaan kijken wie ze dat zei dat ze terug moesten komen. Uiteindelijk zag één van d massa mensen dat het van de kerk kwam. Twee raampjes en de deur vormden een gezicht en het kon praten.

Het etende gebouw ( door Lana)

Mensen dachten dat het een gewoon gebouw was, maar eigenlijk was dat niet zo. Het gebouw eet mens. Niemand is er een keer geweest. Op een dag gaat iemand naar binnen. hij komt terecht in een mond en dan in een keel. Daarna glijdt hij langzaam naar beneden. Hij belandt in maagzuur. Een paar dagen later is iedereen bezorgd. Een paar maanden later vindt iemand de persoon en hij gaat terug naar huis.

Het mensgezicht ( door Ingeborg)

Stop ga niet in mij !!!!!  Ik wil jullie niet eten. Doe het nou niet. Wehhhhh!!!!! Mijn mond staat scheef maar ik kan jullie zien. Dus doe je het. Mijn wraak zal zoet zijn. Want dan ga ik jullie zoet laten maken aha. Oké maar ik kan nergens anders naar toe. Hier een dikke kus. Mag ik er door.

Hm ja hoor. Wahhhhhhhhhhh praat jij ja. Schiet op anders eet ik je op. Maar eet me niet op oké maar gil niet zo anders maak ik je alsnog zoet. Zjoef. Gelukkig. Goed gedaan. Dag lieve mevrouw.

Writing prompt ( door Rick)

De  muur ziet een meneer appels van een boom plukken. Maar er zijn wespen die aan de appels eten.

Omdat de man de appels niet kan plukken, gaat hij naar de winkel aan de overkant.

De man koopt daar een model-gevechtshelikopter en vliegt daarmee naar de appelboom. Hij verjaagt de wespen en wint de Slag om de Appelboom. Waardoor hij eindelijk de appels kan gaan plukken.

Het geschrokken gebouw ( door Duco)

Op een dag liep ik door de straten van ons stadje.

Wat zie ik daar nou! Een levend gebouw!

O, hij lijkt wel geschrokken. Wat is er met hem aan de

hand? Ik vraag het aan hem en hij antwoordt: “ik ben bang,ik hoorde mensen praten over dat ik gesloopt zou worden.”

O,  zal ik het voor je uitzoeken?

Wat uitzoeken? Of je echt gesloopt gaat worden.

En zo ja, dan zal ik je proberen te redden.

De volgende dag ging ik weer naar hem toe

Het geschrokken huis ( door Yannick)

Een man kwam in de stad want hij ging even winkelen.

Hij liep een beetje slenteren om rond te kijken.

Toen kwam hij een gebouw tegen en keek er verbaasd naar.

Iedereen die er langs liep zag niks, maar hij zag er een gezicht in.Hij bleef even staan en dacht na.

Het gebouw leek op een kerk.

De poort vormde een mond en de twee ramen waren twee ogen.De kerk keek geschrokken.

Hoe zou het komen dat het gezicht van de kerk zo geschrokken keek dacht de man.

Het huis ( door Marthe)

Er was eens een huis dat voelde zich ongelukkig en somber want er kwam nooit eens iemand in zijn huis. Het huis schrok ook heel vaak als er iemand langs liep want niemand zag hem ooit maar op een dag kwam er een fotograaf en die nam precies mij op de foto. Ik dacht wat een eer hij begon tegen mij te praten maar ik verstond er niks van. Maar  ja  het was toch een hele eer voor mij.

Het fietspad marathon ( door Lana)

Op een dag is er een speciaal soort marathon, het fietspad marathon. Iedereen die meedoet moet eerst een stuk fietsen en dan een stuk hardlopen. Een man die meedoet is klaar met fietsen. Hij zet zijn fiets neer, hij wil gaan lopen en ziet een steile afgrond. Hij denkt , klaar voor de start ! En springt. Alles ging goed en hij rent verder .